Οι κρίσεις πανικού στα παιδιά μπορεί να είναι ιδιαίτερα οδυνηρές, καθώς εκδηλώνονται με έντονα επεισόδια φόβου που συνοδεύονται από σωματικά συμπτώματα που μπορεί να περιλαμβάνουν ταχυπαλμία, τρέμουλο και ζάλη. Το να βοηθήσετε ένα παιδί να διαχειριστεί αυτά τα επεισόδια απαιτεί ένα μείγμα κατανόησης, στρατηγικών παρεμβάσεων και συχνά επαγγελματικής καθοδήγησης.
Τα παρακάτω είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες στρατηγικές που έχουν σχεδιαστεί για να ενδυναμώσουν τους γονείς ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αντιμετωπίσουν την απαιτητική εμπειρία των κρίσεων πανικού.
1. Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας και το παιδί σας σχετικά με τις κρίσεις πανικού
Κατανόηση του εχθρού: Η γνώση ως δύναμη
Πριν μπορέσετε να βοηθήσετε το παιδί σας να διαχειριστεί τις κρίσεις πανικού, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσετε τι είναι αυτές. Οι κρίσεις πανικού είναι ξαφνικές εξάρσεις συντριπτικού άγχους και φόβου. Ενημερωθείτε για τις φυσιολογικές και ψυχολογικές πτυχές των κρίσεων πανικού. Χρησιμοποιήστε την κατάλληλη για την ηλικία σας γλώσσα για να εξηγήσετε στο παιδί σας τι είναι οι κρίσεις πανικού και να το καθησυχάσετε ότι, ενώ τις αισθάνεστε τρομακτικές, δεν είναι επικίνδυνες.
Δημιουργία ενός σχεδίου αντιμετώπισης κρίσεων πανικού
Αναπτύξτε μαζί με το παιδί σας ένα "σχέδιο κρίσης πανικού" που περιλαμβάνει αναγνωρίσιμα σημάδια μιας επερχόμενης κρίσης και ένα σαφές σύνολο βημάτων που πρέπει να ακολουθηθούν όταν ξεκινήσει μια κρίση. Αυτό όχι μόνο προετοιμάζει το παιδί σας, αλλά παρέχει επίσης μια αίσθηση ελέγχου της κατάστασης.
2. Διδάξτε τεχνικές βαθιάς αναπνοής
Η δύναμη της αναπνοής: Ο έλεγχος της φυσιολογικής αντίδρασης
Διδάξτε στο παιδί σας ασκήσεις βαθιάς αναπνοής. Η βαθιά, διαφραγματική αναπνοή μπορεί να εξουδετερώσει τον υπεραερισμό που συχνά συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού. Αυτός ο τύπος αναπνοής διεγείρει το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, προωθώντας μια κατάσταση χαλάρωσης.
Αναπνευστικές ασκήσεις ως τακτική πρακτική
Ενθαρρύνετε την τακτική εξάσκηση, όχι μόνο κατά τη διάρκεια κρίσεων πανικού, για να βοηθήσετε το παιδί σας να γίνει ικανό και να το διευκολύνει να χρησιμοποιεί την τεχνική κατά τη διάρκεια στιγμών υψηλού άγχους.
3. Προοδευτική μυϊκή χαλάρωση (PMR)
Κατανόηση της μυϊκής έντασης και χαλάρωσης
Η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση είναι μια τεχνική που περιλαμβάνει την ένταση και στη συνέχεια τη χαλάρωση διαφόρων μυϊκών ομάδων. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της μυϊκής έντασης που συνοδεύει τις κρίσεις πανικού. Οι έρευνες δείχνουν ότι η PMR μπορεί να μειώσει το συνολικό άγχος και είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τα παιδιά που μπορεί να μην είναι τόσο λεκτικά για τα συναισθήματά τους.
Πρακτική εφαρμογή της PMR
Καθοδηγήστε το παιδί σας κατά τη διαδικασία τάνυσης και χαλάρωσης κάθε μυϊκής ομάδας, ξεκινώντας από τα δάχτυλα των ποδιών και φτάνοντας μέχρι το μέτωπο. Η τακτική εξάσκηση της PMR μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να αναγνωρίσει και να ελέγξει τις σωματικές αισθήσεις του άγχους.
4. Καθιέρωση μιας ανακουφιστικής ρουτίνας
Ο ρόλος της προβλεψιμότητας στη διαχείριση του άγχους
Η δημιουργία μιας ρουτίνας μπορεί να προσφέρει στα παιδιά μια αίσθηση ασφάλειας και προβλεψιμότητας, η οποία συχνά διαταράσσεται κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού. Καθιερώστε μια παρηγορητική, μη διεγερτική ρουτίνα που μπορεί να ξεκινήσει όταν το παιδί σας αισθάνεται ότι πλησιάζει μια κρίση πανικού. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει το να κάθεστε σε ένα συγκεκριμένο σημείο, να χρησιμοποιείτε μια αγαπημένη κουβέρτα ή να ακούτε ηρεμιστική μουσική.
Συνέπεια και άνεση
Μια προβλέψιμη ρουτίνα παρηγοριάς μπορεί να χρησιμεύσει ως τεχνική γείωσης, βοηθώντας το παιδί να επανασυνδεθεί με την παρούσα στιγμή και να μειώσει την ένταση της κρίσης πανικού.
5. Γνωστικές-συμπεριφορικές τεχνικές
Πρόκληση των διαστρεβλωμένων σκέψεων
Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT) έχει αναγνωριστεί ευρέως ως αποτελεσματική θεραπεία για τη διαταραχή πανικού. Μάθετε στο παιδί σας να εντοπίζει και να αμφισβητεί τις μη χρήσιμες σκέψεις που συμβάλλουν στις κρίσεις πανικού. Αυτή η στρατηγική αφορά την αντικατάσταση των καταστροφικών σκέψεων με πιο ισορροπημένες και ρεαλιστικές σκέψεις.
Ενσωμάτωση της CBT στην καθημερινή ζωή
Χρησιμοποιώντας απλές ασκήσεις CBT στο σπίτι, όπως η τήρηση ημερολογίου σκέψεων ή η χρήση φύλλων εργασίας που προκαλούν τις σκέψεις, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αλλάξει σταδιακά τα μοτίβα σκέψης του και να ανταποκρίνεται στο στρες πιο εποικοδομητικά.
6. Τροποποιήσεις του τρόπου ζωής για τη μείωση του άγχους
Προτεραιότητα στον ύπνο και τη διατροφή
Ο ανεπαρκής ύπνος και η κακή διατροφή μπορούν να επιδεινώσουν τα συμπτώματα άγχους στα παιδιά. Ενθαρρύνετε ένα τακτικό πρόγραμμα ύπνου και βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας λαμβάνει μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά που υποστηρίζουν την υγεία του εγκεφάλου, όπως τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
Η σωματική δραστηριότητα ως φυσικό αγχολυτικό
Ενθαρρύνετε το παιδί σας σε τακτική σωματική δραστηριότητα. Η άσκηση μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα του άγχους μέσω της απελευθέρωσης ενδορφινών και παρέχει έναν φυσικό τρόπο καύσης της υπερβολικής ενέργειας που μπορεί να τροφοδοτεί το άγχος.
7. Πρακτικές ενσυνειδητότητας και χαλάρωσης
Οι ηρεμιστικές επιδράσεις της ενσυνειδητότητας
Εισάγετε το διαλογισμό της ενσυνειδητότητας για να βοηθήσετε το παιδί σας να αποκτήσει μεγαλύτερη επίγνωση της παρούσας στιγμής και να αναλωθεί λιγότερο σε ανησυχητικές σκέψεις. Η ενσυνειδητότητα μπορεί να μειώσει την αντίδραση στο στρες και να βελτιώσει τη συναισθηματική ρύθμιση.
Γιόγκα: Μια προσέγγιση νου-σώματος
Η γιόγκα μπορεί να είναι μια ευεργετική πρακτική για τα παιδιά με άγχος, καθώς συνδυάζει σωματικές στάσεις με βαθιές αναπνοές και ενσυνειδητότητα, συμβάλλοντας σε μια ολιστική προσέγγιση για τη διαχείριση του άγχους.
8. Δημιουργήστε ένα υποστηρικτικό δίκτυο
Η σημασία της κοινωνικής υποστήριξης
Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας έχει ένα υποστηρικτικό δίκτυο φίλων, οικογένειας και ίσως ακόμη και μια ομάδα υποστήριξης συνομηλίκων. Η κοινωνική υποστήριξη μπορεί να αμβλύνει τις επιπτώσεις του στρες και του άγχους και να προσφέρει μια αίσθηση του ανήκειν και της ασφάλειας.
Επαγγελματική υποστήριξη όταν χρειάζεται
Εξετάστε το ενδεχόμενο να επιστρατεύσετε τη βοήθεια ενός παιδοψυχολόγου ή συμβούλου που ειδικεύεται στις αγχώδεις διαταραχές. Μπορούν να παρέχουν προσαρμοσμένες στρατηγικές και να υποστηρίξουν τόσο εσάς όσο και το παιδί σας μέσω θεραπευτικών τεχνικών.
9. Αξιοποιήστε τεχνικές απόσπασης της προσοχής
Απασχόληση του νου σε άλλο σημείο
Όταν σας πιάνει κρίση πανικού, βοηθήστε το παιδί σας να επικεντρωθεί σε κάτι άλλο εκτός από το άγχος του. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει απλά παιχνίδια, ζωγραφική ή ακρόαση ενός αγαπημένου μουσικού κομματιού. Η απόσπαση της προσοχής μπορεί να βοηθήσει να σπάσει ο κύκλος της κλιμάκωσης του πανικού.
Ο ρόλος της απόσπασης της προσοχής στη γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία
Η απόσπαση της προσοχής δεν είναι απλώς μια βραχυπρόθεσμη λύση- είναι μια γνωσιακή-συμπεριφορική τεχνική που, όταν χρησιμοποιείται σωστά, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συχνότητας και της έντασης των κρίσεων πανικού διακόπτοντας το συνηθισμένο μοτίβο της αγχώδους σκέψης και συμπεριφοράς.
10. Προωθήστε την ανοιχτή επικοινωνία
Ενθαρρύνετε τη συζήτηση για τα συναισθήματα
Δημιουργήστε ένα περιβάλλον όπου το παιδί σας αισθάνεται άνετα να συζητά τα συναισθήματα και τους φόβους του. Η ανοιχτή επικοινωνία μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε τι πυροδοτεί τις κρίσεις πανικού του παιδιού σας και πώς βιώνει το άγχος.
Επικύρωση της συναισθηματικής εμπειρίας
Η επικύρωση των συναισθημάτων του παιδιού σας είναι ζωτικής σημασίας. Αφήστε το να γνωρίζει ότι είναι εντάξει να αισθάνεται άγχος και ότι είστε εκεί για να το υποστηρίξετε. Αυτή η επικύρωση μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μείωση της ντροπής ή του φόβου που συνδέεται με τις κρίσεις πανικού.
Συμπέρασμα
Η διαχείριση των κρίσεων πανικού στα παιδιά είναι μια πολύπλευρη προσπάθεια που περιλαμβάνει κατανόηση, υπομονή και τεκμηριωμένη δράση. Εφαρμόζοντας τις στρατηγικές που περιγράφηκαν παραπάνω, οι γονείς μπορούν να παρέχουν σημαντική υποστήριξη στα παιδιά τους. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ενώ αυτές οι στρατηγικές μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές, κάθε παιδί είναι μοναδικό και αυτό που λειτουργεί για το ένα μπορεί να μην λειτουργεί για το άλλο. Ως εκ τούτου, η εξατομίκευση και η προσαρμοστικότητα της προσέγγισης είναι το κλειδί.
Οι κρίσεις πανικού είναι αντιμετωπίσιμες και με τις σωστές στρατηγικές και υποστήριξη, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να τις αντιμετωπίζουν και να τις ξεπερνούν. Είναι επίσης σημαντικό να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια εάν οι κρίσεις πανικού είναι συχνές, σοβαρές ή εάν αισθάνεστε συγκλονισμένοι ως γονείς. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας μπορούν να παρέχουν ένα δομημένο σχέδιο θεραπείας και υποστήριξη τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.
Ενισχύοντας το παιδί σας με δεξιότητες αντιμετώπισης, καλλιεργώντας ένα υποστηρικτικό περιβάλλον και ενδεχομένως αναζητώντας επαγγελματική βοήθεια, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να διαχειριστεί τις κρίσεις πανικού του και να ζήσει μια λιγότερο αγχωμένη, πιο χαρούμενη ζωή.
Πρωτότυπο περιεχόμενο από την συγγραφική ομάδα του Upbility. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, στο σύνολό του ή τμημάτων του, χωρίς την αναφορά στον εκδότη.
Συνεχίστε με τα άρθρα:
-
Ξεκλειδώνοντας το μυστήριο: Πλήρης οδηγός για τις κρίσεις πανικού στους εφήβους
Πόσο θα πρέπει να περιμένω για να λάβω βοήθεια από ειδικό; - Πως βοηθάω σαν γονέας το παιδί μου στην Ειδική Διαπαιδαγώγηση;
- Ανάλυση σχετικά με την Πρώιμη Παρέμβαση
- Αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες με τη βοήθεια ενός Ειδικού Παιδαγωγού
- Γιατί μερικά παιδιά δυσκολεύονται να κάνουν φίλους
- Κατάθλιψη σε παιδιά και εφήβους
Προτεινόμενα σχολικά βοηθήματα δημοτικού για ειδικούς παιδαγωγούς & γονείς
Σχολικά βοηθήματα α΄γυμνασίου για ειδικούς παιδαγωγούς & γονείς
Σχολικά βοηθήματα β' γυμνασίου για ειδικούς παιδαγωγούς & γονείς
Σχολικά βοηθήματα γ΄γυμνασίου για ειδικούς παιδαγωγούς & γονείς
Βοήθημα Μαθηματικών Δημοτικού ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ
-
Sarris, J., Logan, A. C., Akbaraly, T. N., et al. (2015). Nutritional medicine as mainstream in psychiatry. Lancet Psychiatry, 2(3), 271-274. ↩
-
Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of Neural Transmission, 116(6), 777-784. ↩
-
Semple, R. J., Lee, J., Rosa, D., & Miller, L. F. (2010). A randomized trial of mindfulness-based cognitive therapy for children: Promoting mindful attention to enhance social-emotional resiliency in children. Journal of Child and Family Studies, 19(2), 218-229. ↩
-
Khalsa, S. B. S., Hickey-Schultz, L., Cohen, D., Steiner, N., & Cope, S. (2012). Evaluation of the mental health benefits of yoga in a secondary school: A preliminary randomized controlled trial. The Journal of Behavioral Health Services & Research, 39(1), 80-90. ↩
-
La Greca, A. M., & Harrison, H. M. (2005). Adolescent peer relations, friendships, and romantic relationships: Do they predict social anxiety and depression? Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 34(1), 49-61. ↩
-
Kendall, P. C., & Hedtke, K. (2006). Cognitive-behavioral therapy for anxious children: Therapist manual, 3rd edition. Workbook Publishing. ↩
-
Dugas, M. J., & Robichaud, M. (2007). Cognitive-behavioral treatment for generalized anxiety disorder: From science to practice. Routledge. ↩
-
Ottaviani, C., et al. (2015). Physiological concomitants of perseverative cognition: A systematic review and meta-analysis. Psychological Bulletin, 141(1), 231. ↩
-
Rapee, R. M., Schniering, C. A., & Hudson, J. L. (2009). Anxiety disorders during childhood and adolescence: Origins and treatment. Annual Review of Clinical Psychology, 5, 311-341. ↩
-
Lebowitz, E. R., Scharfstein, L. A., & Jones, J. (2015). Comparing family accommodation in pediatric obsessive-compulsive disorder, anxiety disorders, and nonanxious children. Depression and Anxiety, 32(12), 915-922. ↩
