Για πολλούς γονείς και φροντιστές παιδιών με αυτισμό, η πλοήγηση στην καθημερινή ζωή μπορεί να συνοδεύεται από μοναδικές προκλήσεις. Μια ιδιαίτερα αγχωτική εμπειρία είναι η διαχείριση των ξεσπασμάτων που σχετίζονται με τον αυτισμό. Αυτά δεν είναι τα ίδια με τα τυπικά παιδικά ξεσπάσματα. Τα ξεσπάσματα αυτισμού συχνά προέρχονται από αισθητηριακές υπερφορτώσεις, απογοητεύσεις από την επικοινωνία ή απότομες αλλαγές στη ρουτίνα. Με υπομονή, κατανόηση και τις σωστές τεχνικές, αυτά τα ξεσπάσματα (Autism Tantrums) μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά.
Κατανόηση των υποκείμενων αιτιών
Πριν καταδυθείτε σε στρατηγικές για τον χειρισμό των εκρήξεων θυμού, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τι μπορεί να τις προκαλεί στα παιδιά με αυτισμό. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, πολλά παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) έχουν αυξημένες ευαισθησίες στο περιβάλλον τους, γεγονός που τα καθιστά πιο επιρρεπή στην αισθητηριακή υπερφόρτωση1. Αυτή η αυξημένη ευαισθησία μπορεί να μετατρέψει φαινομενικά καλοήθη ερεθίσματα, όπως ένα βουητό φθορισμού ή το άγγιγμα ενός μάλλινου πουλόβερ, σε συγκλονιστικές εμπειρίες.
Οι επικοινωνιακές δυσκολίες είναι μια άλλη σημαντική πηγή απογοήτευσης. Η αδυναμία μετάδοσης των αναγκών ή κατανόησης των άλλων μπορεί γρήγορα να κλιμακωθεί σε αγωνία.
Επιπλέον, τα παιδιά με ΔΦΑ συχνά ευδοκιμούν στη ρουτίνα. Μια απροσδόκητη αλλαγή μπορεί να προκαλέσει βαθιά ανησυχία και να οδηγήσει σε κατάρρευση2.
Αποτελεσματικές στρατηγικές για την αντιμετώπιση των ξεσπασμάτων αυτισμού
Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία
- Προβλέψτε τις ανάγκες: Συχνά, τα παιδιά με αυτισμό αναστατώνονται εξαιτίας μιας ανεκπλήρωτης ανάγκης. Εξασφαλίζοντας την ικανοποίηση βασικών αναγκών όπως η πείνα, η δίψα και η άνεση, μπορείτε να αποτρέψετε πολλά πιθανά ξεσπάσματα.
- Προετοιμαστείτε για τις μεταβάσεις: Η παροχή προειδοποιήσεων για επερχόμενες αλλαγές μπορεί να διευκολύνει τις μεταβάσεις. Για παράδειγμα, αν πλησιάζει η ώρα για ύπνο, μια πεντάλεπτη προειδοποίηση μπορεί να βοηθήσει το παιδί να προετοιμαστεί ψυχικά.
Δημιουργήστε ένα ασφαλές περιβάλλον
Η εξασφάλιση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την απομάκρυνση τυχόν πιθανών κινδύνων και τη διασφάλιση ότι το παιδί δεν μπορεί να βλάψει τον εαυτό του ή τους άλλους κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος.
Μείνετε ήρεμοι και υπομονετικοί
Η συμπεριφορά σας μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση. Η αντίδραση με ταραχή μπορεί να κλιμακώσει το ξέσπασμα θυμού. Το να παίρνετε βαθιές αναπνοές και να διατηρείτε τον τόνο της φωνής σας ομοιόμορφο μπορεί να βοηθήσει στην ηρεμία της κατάστασης.
Χρησιμοποιήστε οπτικές εικόνες και απλοποιημένη γλώσσα
Εάν η επικοινωνία αποτελεί πρόκληση, τα οπτικά μέσα μπορούν να αποτελέσουν χρήσιμο εργαλείο. Κάρτες με εικόνες ή εφαρμογές ειδικά σχεδιασμένες για την επικοινωνία με ΔΦΑ μπορούν να βοηθήσουν στην κατανόηση των αναγκών του παιδιού και στην εξήγηση του τι αναμένεται από αυτό.
Εξετάστε τις αισθητηριακές εισροές
Εάν το πρόβλημα είναι η αισθητηριακή υπερφόρτωση, εντοπίστε και μειώστε το ενοχλητικό ερέθισμα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να χαμηλώσετε τα φώτα, να μειώσετε το θόρυβο ή να αφαιρέσετε ένα άβολο ρούχο. Ορισμένα παιδιά επωφελούνται από αισθητηριακά εργαλεία όπως κουβέρτες ή γιλέκα με βάρος κατά τη διάρκεια μιας κατάρρευσης.
Επικυρώστε τα συναισθήματά τους
Είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε τα συναισθήματα του παιδιού χωρίς απαραίτητα να επιδοκιμάζετε τη συμπεριφορά του. Φράσεις όπως "Βλέπω ότι είσαι αναστατωμένος" ή "Δεν πειράζει να είσαι απογοητευμένος" μπορεί να είναι ανακουφιστικές.
Απόσπαση της προσοχής και ανακατεύθυνση
Μερικές φορές, η μετατόπιση της προσοχής του παιδιού σε μια άλλη δραστηριότητα ή αντικείμενο μπορεί να σταματήσει ένα ξέσπασμα θυμού στην πορεία του.
Δημιουργήστε ένα σημείο "ηρεμίας
Ένας καθορισμένος ασφαλής χώρος όπου το παιδί μπορεί να αποσυρθεί όταν νιώθει συγκλονισμένο μπορεί να είναι ευεργετικός. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα ήσυχο μέρος χωρίς υπερδιεγερτικούς παράγοντες.
Αναζητήστε επαγγελματική καθοδήγηση
Εάν τα ξεσπάσματα είναι συχνά και σοβαρά, ίσως ήρθε η ώρα να συμβουλευτείτε έναν θεραπευτή συμπεριφοράς ή έναν ειδικό που είναι εξοικειωμένος με τη ΔΦΑ.
Μακροπρόθεσμες προσεγγίσεις
Κοινωνικές ιστορίες: Οι κοινωνικές ιστορίες, που αναπτύχθηκαν από την Carol Gray, είναι αφηγήσεις που περιγράφουν κοινωνικές καταστάσεις και κατάλληλες αντιδράσεις με τρόπο που μπορούν να κατανοήσουν τα παιδιά με ΔΦΑ. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προληπτική αντιμετώπιση καταστάσεων που μπορεί να προκαλέσουν άγχος.
Εφαρμοσμένη Ανάλυση Συμπεριφοράς (ΑΒΑ): Αυτή η τεκμηριωμένη θεραπεία επικεντρώνεται στη βελτίωση συγκεκριμένων συμπεριφορών, όπως η μείωση των ανεπιθύμητων συμπεριφορών, όπως τα ξεσπάσματα, και η αύξηση των επιθυμητών.
Εγγραφείτε σε μια ομάδα υποστήριξης: Η σύνδεση με άλλους γονείς και φροντιστές μπορεί να προσφέρει ανεκτίμητες γνώσεις, συμβουλές και συναισθηματική υποστήριξη.
Συμπέρασμα
Τα ξεσπάσματα (Autism Tantrums) που σχετίζονται με τον αυτισμό μπορεί να είναι πρόκληση τόσο για το παιδί που τα βιώνει όσο και για τους φροντιστές που προσπαθούν να τα διαχειριστούν. Με υπομονή, κατανόηση και μια εργαλειοθήκη αποτελεσματικών στρατηγικών, αυτές οι στιγμές μπορούν να γίνουν πιο εύκολα διαχειρίσιμες. Να θυμάστε, κάθε παιδί είναι μοναδικό. Αυτό που λειτουργεί για το ένα μπορεί να μην λειτουργεί για το άλλο. Μέσω της δοκιμής και του λάθους και δίνοντας προτεραιότητα στην ευημερία και την κατανόηση του παιδιού, γίνεται ευκολότερο να περιηγηθείτε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Πρωτότυπο περιεχόμενο από την συγγραφική ομάδα του Upbility. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, στο σύνολό του ή τμημάτων του, χωρίς την αναφορά στον εκδότη.
Best Seller Βιβλία για τον Αυτισμό:
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρουν:
Αναφορές
Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας. (2018). Διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.
Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής. (2019). Φροντίδα για τα παιδιά με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού.
Matson, J. L., & Rivet, T. T. (2008). Οι επιδράσεις της σοβαρότητας των συμπτωμάτων αυτισμού και PDD-NOS στις προκλητικές συμπεριφορές σε ενήλικες με νοητική αναπηρία. Journal of developmental and physical disabilities, 20(1), 41-51.
Bondy, A., & Frost, L. (2001). Το σύστημα επικοινωνίας ανταλλαγής εικόνων. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 16(2), 130-137.
Grandin, T. (1992). Ηρεμιστικές επιδράσεις της βαθιάς πίεσης αφής σε ασθενείς με αυτιστική διαταραχή, φοιτητές και ζώα. Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology, 2(1), 63-72.
Gray, C. (2015). Το νέο κοινωνικό βιβλίο ιστοριών. Μελλοντικοί ορίζοντες.
Lovaas, O. I. (1987). Συμπεριφορική θεραπεία και φυσιολογική εκπαιδευτική και διανοητική λειτουργία σε μικρά αυτιστικά παιδιά. Journal of consulting and clinical psychology, 55(1), 3.
