Μετάβαση στο περιεχόμενο
ΔΕΠΥ τι είναι; Ένας πλήρης οδηγός για γονείς

ΔΕΠΥ τι είναι; Ένας πλήρης οδηγός για γονείς

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες διαταραχές στην παιδική ηλικία, που επηρεάζει τη συγκέντρωση, την προσοχή και τη συμπεριφορά των παιδιών. Η διάσπαση προσοχής μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην εκπαίδευση, στις κοινωνικές σχέσεις και στην οικογενειακή ζωή των παιδιών. Ωστόσο, όταν αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται σωστά, τα παιδιά με διάσπαση της προσοχής μπορούν να ζήσουν μια πλούσια και επιτυχημένη ζωή.

ΔΕΠΥ τι είναι

Τι είναι η ΔΕΠΥ

Τα παιδιά με διάσπαση της προσοχής είναι συχνά υπερενεργητικά και ανίσχυρα, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε μια δραστηριότητα και είναι επιρρεπή σε απρόβλεπτες συμπεριφορές. Οι περισσότερες από αυτές συνήθως εμφανίζονται από πολύ μικρή ηλικία και συνεχίζουν να υπάρχουν καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής. Η ΔΕΠ Υ δεν είναι μια ασθένεια, αλλά μια διαταραχή που μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη βοήθεια της ιατρικής κοινότητας, της εκπαίδευσης και της οικογένειας.

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας (attention deficit hyperactivity disorder) είναι μια διαταραχή που αναγνωρίζεται επίσημα από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και επηρεάζει πολλά άτομα στην Ελλάδα. Παρόλο που δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τη συχνότητα της ΔΕΠΥ στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι περίπου το 3% έως 5% των παιδιών παγκοσμίως διαγνώσκονται με τη διαταραχή αυτή, και παρόμοια ποσοστά αναμένεται να ισχύουν και στην Ελλάδα.

Δείτε υλικό και βιβλία για μαθητές με ΔΕΠΥ. Έχουμε συγκεντρώσει μια σειρά από εργαλεία, φύλλα εργασίας και ασκήσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των κατάλληλων δεξιοτήτων παιδιών με ΔΕΠΥ.

Αιτίες της ΔΕΠΥ

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας (ΔΕΠ Υ) δεν έχει μία μοναδική αιτία, αλλά αντιθέτως, πρόκειται για μια πολυπαραγοντική διαταραχή που επηρεάζεται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες. Η ΔΕΠΥ συνδέεται με διάφορους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι έχουν μικρή δράση μεμονωμένα, αλλά η συγκεντρωτική τους δράση καθιστά τους ανθρώπους πιο ευπαθείς στην πάθηση. Ορισμένες από τις συνήθεις αιτίες της ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας περιλαμβάνουν:

Γενετικοί παράγοντες:

Μεταδίδεται κατά κύριο λόγο γενετικά, με ανθρώπους που έχουν οικογενειακό ιστορικό να έχουν περισσότερες πιθανότητες να την αναπτύξουν.

Εξωγενείς παράγοντες:

Μπορεί να συσχετίζεται με εξωγενείς παράγοντες, όπως την έκθεση σε τοξικές ουσίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή τη χρήση ορισμένων φαρμάκων κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.

Εγκυμοσύνη και γέννα:

Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι η έκθεση του εμβρύου σε ορισμένες ουσίες ή η έλλειψη ορισμένων θρεπτικών στοιχείων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της διαταραχής. Επιπλέον, η πρόωρη γέννα μπορεί να συσχετίζεται με την ανάπτυξη της ΔΕΠ Υ στο παιδί.

Συνθήκες της παιδικής ηλικίας:

Επιπλέον, οι συνθήκες που επικρατούν στην παιδική ηλικία μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη της διαταραχής. Οι καταθλιπτικές συνθήκες, η έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης και οι δυσκολίες στη σχολική ζωή μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισής της.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν οφείλεται σε έλλειψη ή έλλειμμα θέλησης ή αδυναμία να συγκεντρωθεί. Αντίθετα, προκαλείται από διάφορους βιολογικούς, γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Συμπτώματα της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ επηρεάζει την ικανότητα ενός ατόμου να επικεντρωθεί και να ελέγξει την συμπεριφορά του. Τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ μπορούν να παρουσιάζονται διαφορετικά ανάλογα με την ηλικία και το φύλο του ατόμου, αλλά και με τη σοβαρότητα της διαταραχής. Τα πυρηνικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι η διάσπαση προσοχής, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα. Κλινικά υπάρχουν 3 τύποι στον καθένα από τους οποίους προεξάρχει η ελλειμματική προσοχή , η υπερκινητικότητα/παρορμητικότητα ή και τα δύο (συνδυασμένος τύπος).  

Δυσκολεύεται να κάτσει καθιστός στην αίθουσα ή σε άλλες δραστηριότητες. Θέλει να είναι συνεχώς σε κίνηση. Γυρίζει γύρω γύρω ή σκαρφαλώνει σε περιστάσεις που δεν αρμόζει. Δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα ήσυχα. Μιλάει υπερβολικά πολύ. Διακόπτει όταν μιλάει κάποιος άλλος. Δυσκολεύεται να περιμένει να έρθει η σειρά του. Εισβάλλει στη συζήτηση και στα παιχνίδια άλλων ή τους διακόπτει. Δεν έχει αίσθηση του κινδύνου. Ορισμένα από τα πιο κοινά συμπτώματά της περιλαμβάνουν:

  1. Διάσπαση προσοχής: Τα άτομα με διάσπαση προσοχής μπορεί να δυσκολεύονται να διατηρήσουν την προσοχή τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, να επικεντρωθούν σε μία δραστηριότητα και να ολοκληρώσουν την εργασία τους.

  2. Υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα: Οι άνθρωποι μπορεί να είναι υπερβολικά ενεργητικοί και ανυπόμονοι, με την ανάγκη να κινούνται συνεχώς και να αλλάζουν τη θέση τους.

  3. Κάνει λάθη απροσεξίας: Οι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να προσέξουν τις λεπτομέρειες και να διακρίνουν τα σημαντικά, κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να ολοκληρώσουν εργασίες ή να παρακολουθήσουν ένα μάθημα στο σχολείο.

  4. Απροθυμία: Τα άτομα μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες να ξεκινήσουν μια δραστηριότητα ή μια εργασία και να επιδείξουν απροθυμία για τις υποχρεώσεις τους.

  5. Δυσκολία στη διαχείριση του χρόνου: Οι άνθρωποι μπορεί να δυσκολεύονται να οργανώσουν τον χρόνο τους, να προσαρμόσουν τις δραστηριότητες τους στο χρόνο που έχουν διαθέσιμο και να τελειώσουν τις εργασίες τους εγκαίρως.

  6. Δυσκολία στην αντίληψη του κοινωνικού περιβάλλοντος: Τα άτομα μπορεί να έχουν δυσκολίες στην αντίληψη του κοινωνικού περιβάλλοντος, την αναγνώριση των συναισθημάτων και των σημάτων που στέλνουν οι άλλοι άνθρωποι.

  7. Απώλεια αντοχής: Τα άτομα μπορεί να χάνουν πολύ γρήγορα την αντοχή τους και να επηρεάζονται από την κούραση, κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να ολοκληρώσουν μια δραστηριότητα ή μια εργασία.

  8. Χαμηλή αυτοεκτίμηση: καθώς δεν μπορεί να φέρει εις πέρας τις εργασίες του

Επιπλέον, η ΔΕΠ Υ μπορεί να επηρεάσει και την ψυχολογική κατάσταση των ατόμων που την αντιμετωπίζουν. Συγκεκριμένα, τα άτομα με ΔΕΠ Υ μπορεί να αντιμετωπίζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη και κοινωνικό αποκλεισμό, καθώς η διαταραχή μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να συμμετέχουν σε κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν σε διάφορους βαθμούς σε κάθε άτομο και ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να παρουσιάζουν περισσότερα συμπτώματα από ενήλικες με τη ΔΕΠΥ.

Διάγνωση και θεραπεία της ΔΕΠΥ

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Η αξιολόγηση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας ΔΕΠΥ γίνεται μέσω εκτεταμένης αξιολόγησης από ειδικούς στην ψυχιατρική και στην ψυχολογία. Συγκεκριμένα, οι επαγγελματίες υγείας θα συνεντευχθούν τον ασθενή, θα αξιολογήσουν τα συμπτώματα του και θα διενεργήσουν κλινικές δοκιμασίες για να εκτιμήσουν την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου και την ικανότητά του να επικεντρωθεί και να ελέγξει τη συμπεριφορά του.

Οι επαγγελματίες υγείας θα εξετάσουν επίσης το ιστορικό της υγείας του ασθενούς και τους γονείς του, καθώς και τις συνθήκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γέννας. Η διάγνωση της ΔΕΠΥ μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ μπορεί να είναι παρόμοια με άλλες ψυχιατρικές και ψυχολογικές διαταραχές.

Η θεραπεία της ΔΕΠΥ περιλαμβάνει συνήθως τη χρήση φαρμάκων και την ψυχοθεραπεία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα πρέπει να παρακολουθούνται στενά από επαγγελματίες υγείας.

Η ψυχοθεραπεία επίσης μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της διαταραχής. Η συμβουλευτική και η θεραπεία συμπεριφοράς μπορεί να βοηθήσουν τον ασθενή να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ και να βελτιώσει τις δεξιότητές του στην επικοινωνία και τις σχέσεις του με άλλους ανθρώπους. Η ψυχοθεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει τον ασθενή να διαχειριστεί την ανησυχία και το στρες που μπορεί να προκαλεί η ΔΕΠ Υ.

Επιπλέον, οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να παρέχουν συμβουλές σχετικά με τρόπους για τη διαχείριση της ΔΕΠ Υ. Αυτές οι συμβουλές περιλαμβάνουν τη διατήρηση μιας σταθερής ρουτίνας και ενός κανονικού ωραρίου ύπνου, τη χρήση μιας ημερήσιας ατζέντας για να οργανώνουν τον χρόνο τους και τη χρήση μεθόδων για να βελτιώσουν τη συγκέντρωση και την παραγωγικότητά τους.

Επιπλέον, η διατροφή και η άσκηση μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της ΔΕΠΥ. Οι ασθενείς με ΔΕΠΥ πρέπει να τρώνε μια ισορροπημένη διατροφή και να αποφεύγουν τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και τις τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε τεχνητά χρωστικά και συντηρητικά. Η άσκηση μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση και την ενέργεια του ασθενούς και να βελτιώσει τη συγκέντρωση και την προσοχή.

Συνολικά, η διάγνωση της δεπυ και η θεραπεία της διαταραχής μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη ζωή των ασθενών με υπερκινητικότητα παρορμητικότητα ΔΕΠΥ. Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν να παρέχουν την κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία και να βοηθήσουν τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τη ΔΕΠΥ. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ΔΕΠΥ συνδυασμένος τύπος είναι μια μακροπρόθεσμη διαταραχή και η θεραπεία της απαιτεί υπομονή και δέσμευση από τον ασθενή και τους επαγγελματίες υγείας.

Επίσης, η στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να αντιμετωπίσει τη ΔΕΠΥ και να βελτιώσει τη ζωή του. Οι οικογένειες και οι φίλοι μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να δημιουργήσουν μια σταθερή ρουτίνα και να παρέχουν στήριξη κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας με ΔΕΠΥ

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ (attention deficit hyperactivity disorder adhd) μπορούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σχολική εκπαίδευση, την καθημερινή ζωή και τις κοινωνικές σχέσεις. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα βήματα που μπορούν να ληφθούν για να βοηθήσουν τα παιδιά με υπερκινητικότητα ΔΕΠΥ να αναπτύξουν τις δεξιότητες και τα εργαλεία που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τη διαταραχή αυτή.

Εδώ είναι μερικά συγκεκριμένα πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν:

  1. Καθορίστε σαφή όρια και ρουτίνες: Τα παιδιά χρειάζονται μια σταθερή ρουτίνα και σαφή όρια για να αισθάνονται ασφαλή και σταθερά. Καθορίστε σαφείς χρόνους για τον ύπνο, το φαγητό, την εκπαίδευση και τις δραστηριότητες.

  2. Οργανώστε το περιβάλλον: Τα παιδιά χρειάζονται ένα καθαρό και οργανωμένο περιβάλλον για να μπορούν να συγκεντρωθούν και να εργαστούν στις σχολικές εργασίες. Μειώστε τον θόρυβο και τις αποσπασματικές διαταραχές στο περιβάλλον και οργανώστε τα παιχνίδια και τα βιβλία.

  3. Χρησιμοποιήστε κατανόηση και επικοινωνία: Τα παιδιά χρειάζονται κατανόηση και υποστήριξη. Συνομιλήστε με το παιδί σας για τη διαταραχή και παρέχετέ του τη στήριξη που χρειάζεται. Ακούστε το παιδί σας και δείξτε του ότι κατανοείτε τα προβλήματά του.

  4. Ενισχύστε τις δεξιότητες κοινωνικής επαφής: Τα παιδιά μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις κοινωνικές επαφές. Βοηθήστε το παιδί σας να αναπτύξει τις δεξιότητες του στην κοινωνική επαφή με τη συχνότητα και τη σταθερότητα. Μπορείτε να το βοηθήσετε να αναπτύξει τις δεξιότητες του στην επικοινωνία, την αυτονομία και τη δημιουργική σκέψη.

  5. Ενθαρρύνετε τη συμμετοχή σε δραστηριότητες: Τα παιδιά χρειάζονται δραστηριότητες και αθλήματα για να αναπτύξουν τις φυσικές τους δεξιότητες και να καταναλώσουν την ενέργειά τους. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε δραστηριότητες που το ενδιαφέρουν, όπως αθλητικά, μουσική, τέχνη και παιχνίδια.

  6. Συνεργαστείτε με το σχολείο: Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με το σχολείο του παιδιού σας και να ενημερώνετε τους εκπαιδευτικούς σχετικά με τη διαταραχή του παιδιού. Μπορείτε να συνεργαστείτε με τους εκπαιδευτικούς για να δημιουργήσετε ένα πλάνο που θα βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει τις δεξιότητές του και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του στη σχολική εκπαίδευση.

  7. Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια: Επαγγελματική βοήθεια μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να αναπτύξει τις δεξιότητές του και να αντιμετωπίσει τη διαταραχή του. Επαγγελματίες υγείας, όπως οι παιδοψυχίατροι, οι εργοθεραπευτές, οι λογοθεραπευτές και οι ψυχολόγοι, μπορούν να βοηθήσουν το παιδί σας να αναπτύξει τις δεξιότητές του, να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του και να βελτιώσει τη σχέση του με το περιβάλλον του.

Οι προκλήσεις της ΔΕΠ Υ στην καθημερινότητα

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ)

Η ΔΕΠΥ μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα των ατόμων που την αντιμετωπίζουν σε πολλούς τομείς. Εδώ είναι μερικές από τις προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με ΔΕΠΥ:

Σχολική επίδοση:

Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας) αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σχολική εκπαίδευση. Μπορεί να τους δυσκολεύει να συγκεντρωθούν και να απορροφήσουν τις πληροφορίες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη σχολική επίδοση και μείωση της αυτοεκτίμησης.

Καθημερινές δραστηριότητες:

Τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται στο να οργανώσουν το χρόνο τους και να προγραμματίσουν τις δραστηριότητές τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερήσεις και στρες.

Κοινωνικές σχέσεις:

Τα άτομα με ΔΕΠΥ μπορεί να δυσκολεύονται στην επικοινωνία και τις κοινωνικές σχέσεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση και μείωση της αυτοεκτίμησης.

Οικογενειακές σχέσεις:

Η ΔΕΠΥ μπορεί να επηαρκέσει τις οικογενειακές σχέσεις. Οι γονείς και οι αδελφοί μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επικοινωνία και την κατανόηση του προβλήματος, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και δυσκολίες στις σχέσεις.

Προσαρμογή στο περιβάλλον:

Τα άτομα με ΔΕΠΥ (διαταραχή ελλειμματικής προσοχής) μπορεί να δυσκολεύονται στην προσαρμογή στο περιβάλλον τους, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής σε κοινωνικές δραστηριότητες και την επίλυση προβλημάτων καθημερινής ζωής.

Στρες και άγχος:

Τα άτομα με ΔΕΠ Υ μπορεί να αντιμετωπίζουν αυξημένο στρες και άγχος λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Συνολικά, η ΔΕΠ Υ μπορεί να επηρεάσει πολλούς τομείς της καθημερινής ζωής. Είναι σημαντικό να ενημερωθούμε για τη διαταραχή και να παρέχουμε την κατάλληλη υποστήριξη και αντιμετώπιση, ώστε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους με ΔΕΠ Υ να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους και να ζήσουν μια επιτυχημένη και ισορροπημένη ζωή.

ΔΕΠΥ ενηλίκων

Η ΔΕΠΥ δεν είναι μόνο μια διαταραχή που επηρεάζει τα παιδιά και τους εφήβους. Μπορεί να επηρεάσει και τους ενήλικες και να διαταράξει σοβαρά την καθημερινότητά τους. Η ΔΕΠΥ (διαταραχή ελλειμματικής προσοχής) στην ενήλικη ζωή μπορεί να εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο από τη ΔΕΠΥ στα παιδιά. Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη διατήρηση της προσοχής, τη συγκέντρωση και την οργάνωση των δραστηριοτήτων τους. Μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντίληψή τους, τη μνήμη και την εκτέλεση πολλαπλών εργασιών ταυτόχρονα. Παρουσιάζεται στο 5-7% των παιδιών παγκοσμίως και στις περισσότερες περιπτώσεις σημαντικά ελλείμματα παραμένουν στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή.

Σε πάνω από το 60% των περιπτώσεων η διαταραχή συνεχίζεται έστω και με μερική ύφεση στην ενήλικη ζωή. Οι παράγοντες κινδύνου συνέχισης της διαταραχής είναι το οικογενειακό ιστορικό, η ένταση των συμπτωμάτων, ο συνδυασμένος τύπος, η συννοσηρότητα και οι επιβαρυντικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες.  

Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ επίσης μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις τους και στον τρόπο που αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους. Μπορεί να έχουν δυσκολίες στην οργάνωση και την επίλυση προβλημάτων και συνήθως αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα στρες και άγχους.

Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορούν να λαμβάνουν θεραπεία και να επωφεληθούν από τη χρήση φαρμάκων, την ψυχοθεραπεία και τη στήριξη σε άλλους ειδικούς, όπως θεραπευτές κατά της εξάρτησης ή συμβούλους κοινωνικής εργασίας. Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ επίσης μπορούν να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους στην οργάνωση και τη διαχείριση του χρόνου, καθώς και να αναπτύξουν στρατηγικές που θα τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους.

Η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ είναι απαραίτητη για την πρόληψη των μακροχρόνιων επιδράσεων στην καθημερινή λειτουργικότητα και προσαρμογή των πασχόντων ατόμων στο σχολικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Επιπλέον, οι ενήλικες με ΔΕΠΥ μπορούν να βοηθηθούν με την υποστήριξη των ατόμων γύρω τους, συμπεριλαμβανομένων των συντρόφων, των φίλων και της οικογένειας. Η κατανόηση και η ενημέρωση σχετικά με τις στρατηγικές που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της διαταραχής μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη στην παροχή υποστήριξης στους ενήλικες με ΔΕΠ Υ.

Φαρμακευτική αγωγή και ΔΕΠΥ

Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ατόμων που την αντιμετωπίζουν. Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της ΔΕΠΥ, αν και δεν υπάρχει κανένα φάρμακο που να αντιμετωπίζει όλα τα συμπτώματα της διαταραχής.

Τα κυριότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ είναι stamulant φάρμακα, όπως η μεθυλφαινιδάτη και η αμφεταμίνη, καθώς και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, όπως η βενλαφαξίνη και οι σελεκτικοί αναστολείς της ανασύλησης της σεροτονίνης (SSRIs).

Η απόφαση για τη χρήση φαρμάκων για τη ΔΕΠΥ θα πρέπει να γίνεται πάντα σε συνεργασία με τον γιατρό, ο οποίος θα αξιολογήσει τα συμπτώματα, τη σοβαρότητά τους και το ιστορικό του ασθενούς πριν αποφασίσει για την κατάλληλη αγωγή.

Είναι σημαντικό να λαμβάνετε τα φάρμακα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού και να παρακολουθείτε στενά την εξέλιξη της ΔΕΠΥ και των συμπτωμάτων σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Είναι επίσης σημαντικό να μην διακόπτετε απότομα τη φαρμακευτική αγωγή, αλλά να ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού σχετικά με το πώς να μειώνετε σταδιακά τη δόση ή πώς να διακόπτετε τη λήψη του φαρμάκου.

Επιπλέον, μπορεί να συνδυαστεί με άλλες θεραπείες, όπως η ψυχοθεραπεία, η στήριξη από ομάδες υποστήριξης και η επιλογή σωστών τρόπων ζωής και διαχείρισης του στρες. Η συνδυασμένη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στη διαχείριση των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ.

Συναισθηματική αστάθεια

Η συναισθηματική αστάθεια είναι συχνά συνοδευτική διαταραχή στην περίπτωση της ΔΕΠ Υ. Η αστάθεια αυτή μπορεί να εκδηλωθεί ως ένας συνδυασμός αντιδράσεων θυμού, θλίψης, ευαισθησίας και ανασφάλειας. Οι άνθρωποι με ΔΕΠ Υ μπορεί να αντιμετωπίζουν προκλήσεις στις καθημερινές τους δραστηριότητες λόγω αυτής της αστάθειας.

Μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους γύρω τους, καθώς και τον τρόπο που αντιδρούν σε διάφορες καταστάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε καταθλιπτικά συμπτώματα και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.

Μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω συνδυαστικής θεραπείας, που μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία και άλλες στρατηγικές διαχείρισης. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς και αυτής της αστάθειας και στην ανάπτυξη στρατηγικών για την αντιμετώπισή της.

Η στρατηγική διαχείρισης του στρες, όπως η άσκηση και η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής αστάθειας. Επιπλέον, η δημιουργία μιας καθημερινής ρουτίνας και η προσαρμογή της στον τρόπο ζωής μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής αστάθειας και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ατόμων με ΔΕΠΥ.

Συνολικά, είναι μια συνοδευτική διαταραχή της ΔΕΠΥ που μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την καθημερινή ζωή των ατόμων που την αντιμετωπίζουν. Η συνδυαστική θεραπεία, η διαχείριση του στρες και η δημιουργία μιας καθημερινής ρουτίνας μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής αστάθειας και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ατόμων με τη ΔΕΠΥ.

Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ, όπως είναι γνωστή από τα ακρωνύμια ή ADHD διεθνώς) αποτελεί μια από τις συχνότερες διαταραχές που εμφανίζονται σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Η ΔΕΠ Υ είναι μια συνηθισμένη διαταραχή στην παιδική ηλικία, που επηρεάζει τη συγκέντρωση, την προσοχή και την συμπεριφορά. Η ΔΕΠΥ δεν είναι μια ασθένεια, αλλά μια διαταραχή που μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη βοήθεια της ιατρικής κοινότητας, της εκπαίδευσης και της οικογένειας.

Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής του παιδιού τους και μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αναπτύξει καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες, να ελέγξει την συμπεριφορά του και να επικεντρωθεί καλύτερα. Με τη σωστή διάγνωση της ΔΕΠΥ διαταραχής ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας  και θεραπεία, τα παιδιά με ΔΕΠΥ μπορεί να επιτύχουν τα στόχους τους και να αναπτύξουν καλύτερες κοινωνικές και σχολικές δεξιότητες.

Attention deficit hyperactivity disorder

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η ΔΕΠΥ δεν είναι απλώς μια διαταραχή της συμπεριφοράς, αλλά μια συνθήκη που επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου και την ικανότητα ενός ατόμου να ελέγχει την συμπεριφορά του. Η πρόληψη της ΔΕΠΥ περιλαμβάνει την υγιεινή διατροφή, την άσκηση, την καλή υγιεινή ύπνου και την αποφυγή εκθέσεων σε ηλεκτρονικά μέσα όσο είναι δυνατόν. Οι γονείς μπορούν επίσης να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν καλές συνήθειες όπως την οργάνωση και την αυτονομία.

Πρωτότυπο περιεχόμενο από την συγγραφική ομάδα του Upbility. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, στο σύνολό του ή τμημάτων του, χωρίς την αναφορά στον εκδότη.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν:

Σχολικά Βοηθήματα για ΔΕΠΥ:  

Σεμινάρια για την Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας (attention deficit hyperactivity disorder):  
Προηγούμενο άρθρο Κατανοώντας τα προβλήματα ύπνου στον αυτισμό