Μάθετε για το Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ)

Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ)

Το σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) είναι μια νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ανεξέλεγκτων κινήσεων και ήχων, που ονομάζονται τικ. Τα τικ μπορούν να είναι κινήσεις του σώματος, όπως ταυτόχρονη κίνηση των χεριών και των ποδιών, τράνταγμα του κεφαλιού, ήχοι, όπως γαργαλητός, φωνή, γκρεμότσικο και άλλα.

Το σύνδρομο Τουρέτ είναι συνήθως παρόδρομο της αυχενικής δυστονίας, μιας άλλης νευρολογικής διαταραχής. Παρόλο που το σύνδρομο Tourette είναι συνδεδεμένο με την εμφάνιση των τικ, μπορεί επίσης να συνοδεύεται από άλλες συμπτώματα, όπως υπέρκειται διαταραχή, επιθετικότητα, δυσκολίες στη συγκέντρωση, και άλλα.

Δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο Τουρέτ, αλλά οι θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, ψυχοθεραπεία για τη βοήθεια στη διαχείριση της αντιμεταβλητότητας και των συναισθημάτων, και τη λογοθεραπεία για την αντιμετώπιση των δυσκολιών στην επικοινωνία. Επίσης, η σωστή διαχείριση του περιβάλλοντος μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων του συνδρόμου Tourette (Τουρέτ).

Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζεται το σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) με σεβασμό και κατανόηση, και να προωθείται η πλήρης και υγιής συμμετοχή των ανθρώπων που το αντιμετωπίζουν στην κοινωνία. Μια προσέγγιση που συνδυάζει την εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τη διαταραχή και τη διαχείριση των συμπτωμάτων μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία μιας πιο κατανοητικής και ανοικτής κοινότητας για τους ανθρώπους που ζουν με αυτή τη διαταραχή.

Το Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) ή αλλιώς Σύνδρομο Gilles de la Tourette είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών κινητικών και φωνητικών τικ.

Το σύνδρομο Tourette είναι μια πάθηση που επηρεάζει το νευρικό σύστημα. Κατά συνέπεια, τα μυοσπάσματα –γνωστά ως τικ–αποτελούν το πιο συνηθισμένο και χαρακτηριστικό σύμπτωμά του. Με άλλα λόγια, στο εν λόγω σύνδρομο, το νευρικό σύστημα υφίσταται συγκεκριμένες συσπάσεις. 

Θα μπορούσε κανείς να παρομοιάσει τα τικ με τον ασταμάτητο λόξιγκα. Μολονότι μπορεί ένα άτομο να μη θέλει να το πιάσει λόξιγκας, ωστόσο είναι κάτι που συμβαίνει ακουσίως. Το ίδιο ισχύει και για όσους πάσχουν από το σύνδρομο Τουρέτ (gilles de la tourette). Τα τικ δεν προκαλούνται από το άγχος, το στρες ή από προβλήματα συμπεριφοράς.

Δεν μπορεί κανείς να θελήσει να τα σταματήσει. Εκδηλώνονται ακούσια, και μολονότι κάποιοι άνθρωποι ενδέχεται να καταφέρουν, ύστερα από μεγάλη προσπάθεια, να καθυστερήσουν για λίγο την εκδήλωσή τους, τελικά αυτά κάνουν την εμφάνισή τους.

Τα συμπτώματα Tourette (Τουρέτ) εμφανίζονται συνήθως στην παιδική ηλικία, μεταξύ 5 και 9 ετών.

Δεν είναι σύνηθες και τα αγόρια είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν από ότι τα κορίτσια. Τα τικ που σχετίζονται με το σύνδρομο Τουρέτ τείνουν να γίνουν πιο ήπια ή να εξαφανιστούν εντελώς καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν. Μέχρι να συμβεί αυτό, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) δεν είναι το μοναδικό είδος διαταραχής μυοσπασμάτων. Είναι, ωστόσο, το πιο σοβαρό. Σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC), περίπου 1 στα 50 παιδιά ηλικίας 5-14 ετών έχει κάποιο είδος εμμένουσας διαταραχής μυοσπασμάτων.

Συμπτώματα του συνδρόμου Tourette (Τουρέτ)

Τα μυοσπάσματα (τικ) αποτελούν το βασικό σύμπτωμα του συνδρόμου Tourette (κινητικά και τουλάχιστον ένα φωνητικό τικ). Συνίστανται στην παραγωγή ξαφνικών, σύντομων και επαναλαμβανόμενων κινήσεων ή ήχων. Αυτά τα μυοσπάσματα συνήθως εκδηλώνονται για πρώτη φορά σε μικρά παιδιά ηλικίας 5-7 ετών και κορυφώνονται λίγο πριν από την εφηβεία.

Επίσης, είναι πολύ πιο αισθητά όταν το άτομο είναι πολύ αγχωμένο ή χαρούμενο και, συνήθως, ατονούν όταν αυτό είναι ήρεμο ή συγκεντρωμένο σε κάποια δραστηριότητα. Τα μυοσπάσματα είναι δυνατόν να εξελιχθούν, να εξαφανιστούν ή να επανεμφανιστούν στο πέρασμα του χρόνου.

Τα μυοσπάσματα ταξινομούνται σε τέσσερις ομάδες. Υπάρχουν τα απλά, τα σύνθετα, τα κινητικά και τα λεκτικά. Παρακάτω επιχειρείται ο ορισμός των απλών και σύνθετων μυοσπασμάτων και αναφέρονται και κάποια παραδείγματα.

Απλά μυοσπάσματα

Τα απλά μυοσπάσματα αφορούν μόνο μία μυϊκή ομάδα (π.χ. τους μυς στον ώμο ή γύρω από τη μύτη, το στόμα και τα μάτια).

Σύνθετα μυοσπάσματα

Σε αντίθεση με τα απλά μυοσπάσματα, στα σύνθετα μυοσπάσματα εμπλέκονται πολλές μυϊκές ομάδες. Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας είναι η ταυτόχρονη κίνηση του ώμων και ενός τμήματος του προσώπου (ανασήκωμα ώμων και, παράλληλα, σύσπαση των μυών της μύτης και του στόματος).

Κινητικά μυοσπάσματα

Τα κινητικά μυοσπάσματα μπορεί να είναι απλά και σύνθετα (πολλαπλά κινητικά). Επιπλέον, είναι πιθανό ένα άτομο να εκδηλώσει περισσότερα από ένα μυοσπάσματα διαφορετικού βαθμού σοβαρότητας και συχνότητας.

Παραδείγματα απλών κινητικών μυοσπασμάτων:

• Ο μη ελεγχόμενος βλεφαρισμός
• Η ακούσια ταλάντωση των οφθαλμών
• Η σύσπαση των μυών της μύτης
• Το ανασήκωμα των ώμων
• Το τίναγμα της κεφαλής
• Οι κινήσεις του στόματος
• Το τίναγμα του βραχίονα
• Καθάρισμα του λαιμού
• Ρούφηγμα της μύτης
• Κραυγές
• Πλατάγισμα της γλώσσας

Παραδείγματα σύνθετων κινητικών μυοσπασμάτων:

• Οι συνδυαστικές κινήσεις, όπως η κίνηση του στόματος παράλληλα με το ανασήκωμα των ώμων
• Το άγγιγμα αντικειμένων ή η προσπάθεια αντίληψης της οσμής τους
• Το λύγισμα ή στριφογύρισμα
• Το πήδημα
• Οι διάφοροι τρόποι βηματισμού
• Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις

Λεκτικά μυοσπάσματα

Τα λεκτικά μυοσπάσματα αναφέρονται και ως φωνητικά. Και αυτά χωρίζονται σε απλά και σύνθετα, που ποικίλλουν ως προς τη συχνότητα και τη σοβαρότητα.

Απλά λεκτικά μυοσπάσματα:

• Το καθάρισμα του λαιμού
• Η παραγωγή σύντομων ξερών ήχων
• Το ρουθούνισμα
• Το γρύλισμα
• Η παραγωγή δυνατών και κοφτών ήχων

Σύνθετα λεκτικά μυοσπάσματα:

• Επανάληψη λέξεων ή φράσεων από το πάσχον άτομο
• Ηχολαλία, η επανάληψη των λέξεων και φράσεων άλλων ατόμων
• Κοπρολαλία, η χρήση χυδαίων ή υβριστικών εκφράσεων

Τι είναι τα τικ  

Δύο τύποι τικ σχετίζονται με το σύνδρομο Τουρέτ:

• Κινητικά τικ - ξαφνικές, φαινομενικά ανεξέλεγκτες κινήσεις όπως έντονο ανοιγοκλείσιμο των ματιών, μορφασμούς, σπασμωδικές κινήσεις της κεφαλής ή ανασήκωμα των ώμων
• Φωνητικά τικ - όπως επαναλαμβανόμενη εκκαθάριση λαιμού ή ξερόβηχας, ρουθούνισμα ή μουρμουρητό.

• Πολύπλοκα κινητικά: Πηδήματα, άγγιγμα άλλων προσώπων ή πραγμάτων, στριφογύρισμα γύρω από τον εαυτό και μερικές φορές αυτοτραυματικές πράξεις όπως κτύπημα ή δάγκωμα των χεριών.

• Πολύπλοκα φωνητικά: Άσχετες λέξεις ή φράσεις, κοπρολαλία (κοινωνικά απαράδεκτες λέξεις), ηχολαλία (επανάληψη ενός ήχου, μιας λέξης ή μιας φράσης που μόλις έχει ακουστεί) και παλιλαλία (επανάληψη της τελευταίας λέξης που το ίδιο το παιδί έχει πει).

Τα τικ ταξινομούνται ως απλά ή σύνθετα:

• Τα απλά κινητικά τικ συνήθως περιλαμβάνουν μόνο μία ομάδα μυών, όπως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών ή οι μορφασμοί.
• Τα σύνθετα κινητικά τικ συνήθως περιλαμβάνουν περισσότερες ομάδες μυών και μπορεί να μοιάζουν με μια σειρά κινήσεων. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να αγγίξει επανειλημμένα ένα μέρος του σώματος ή ένα άλλο άτομο. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα άτομα με σύνδρομο Τουρέτ μπορεί να βλάψουν τον εαυτό τους, όπως το χτύπημα στο κεφάλι.
• Τα απλά φωνητικά τικ μπορεί να είναι καθαρισμός λαιμού, ρουθούνισμα ή γρυλισμός.
• Τα σύνθετα φωνητικά τικ μπορεί να περιλαμβάνουν φωνή, επανάληψη των λέξεων των άλλων (ηχολαλία) ή ακούσια βωμολοχία (κοπρολαλία).

Όταν το άτομο βρίσκεται υπό πίεση, οι ακούσιες συσπάσεις μπορεί να γίνουν πιο έντονες, πιο συχνές ή να διαρκέσουν περισσότερο. Πολλές φορές ο τύπος των συσπάσεων μπορεί να αλλάξει. Αν ένα άτομο επικεντρώνεται στον έλεγχο των συσπάσεων, μπορεί να είναι δύσκολο να επικεντρωθεί σε οτιδήποτε άλλο. Αυτό μπορεί να δυσκολέψει τα παιδιά να συνομιλήσουν ή να συγκεντρωθούν μέσα στην τάξη. Είναι λοιπόν σημαντικό να βρίσκουμε τρόπους να μειώνουμε το στρες στα παιδιά. 

Αιτίες Συνδρόμου Tourette (Τουρέτ)

Μολονότι η πάθηση έχει κληρονομικό χαρακτήρα, τα ακριβή αίτια του συνδρόμου Tourette παραμένουν άγνωστα. Επίσης, πολλοί επαγγελματίες υγείας θεωρούν ότι τυχόν προβλήματα στους νευροδιαβιβαστές ενδέχεται να συμβάλλουν στην εκδήλωση του συνδρόμου Tourette (Τουρέτ). Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθεί ή όχι κάτι τέτοιο.

Παράγοντες κινδύνου

Αν και τα αίτια του συνδρόμου Tourette δεν είναι γνωστά, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσής του.

Αυτοί οι παράγοντες είναι οι εξής:

• Το οικογενειακό ιστορικό. Όπως προαναφέρθηκε, οι γονείς είναι δυνατόν να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους ορισμένα γονίδια που προκαλούν το σύνδρομο Τουρέτ.
• Το φύλο. Είναι πολύ πιο πιθανό οι άνδρες να εκδηλώσουν το σύνδρομο τουρέτ από ό,τι οι γυναίκες. Οι άνδρες έχουν τρεις με τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μυοσπάσματα από ό,τι οι γυναίκες.
• Προγεννητική υγεία. Οι μητέρες που έχουν προβλήματα υγείας ή που καπνίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενδέχεται, λόγω αυτής της συμπεριφοράς τους, να φέρουν στον κόσμο παιδιά που, κατά πάσα πιθανότητα, θα πάσχουν από το σύνδρομο τουρέτ.

Όπως διαπιστώνετε, το παιδί δεν μπορεί να ελέγξει κανέναν από αυτούς τους παράγοντες κινδύνους. Στην ουσία, ο μόνος παράγοντας που μπορεί, κατά κάποιον τρόπο, να ελεγχθεί είναι η προγεννητική υγεία του παιδιού. Όμως, ακόμα κιαυτή δεν είναι απαραιτήτως κάτι που ελέγχεται εύκολα, καθώς είναι δυνατόν να εμφανιστούν προβλήματα υγείας εντελώς ξαφνικά.

Τρόποι εκδήλωσης του συνδρόμου Tourette στα παιδιά

Τα μυοσπάσματα είναι συνήθως χειρότερα στα παιδιά, καθώς είτε μόλις έχουν αρχίσει να εκδηλώνονται είτε δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί ενδέχεται να έχει πολλά διαφορετικά μυοσπάσματα κατά τη διάρκεια της ημέρας ή το ίδιο είδος μυοσπασμάτων πολλές φορές μέσα στη μέρα. Πρέπει να επισημανθεί ότι τα μυοσπάσματα εξελίσσονται στο πέρασμα του χρόνου.

Να θυμάστε ότι τα μυοσπάσματα δεν είναι επιλογή. Πρόκειται για ακούσιες κινήσεις που το παιδί δεν μπορεί να ελέγξει.

Διάγνωση του συνδρόμου tourette

Η διάγνωση του συνδρόμου Tourette (Τουρέτ) εξαρτάται από τον τύπο, τα χαρακτηριστικά και τη διάρκεια των συμπτωμάτων (τουλάχιστον διάρκεια ενός έτους). Ένα παιδί με συμπτώματα Tourette μπορεί να χρειαστεί να επισκεφτεί έναν νευρολόγο. Ο νευρολόγος μπορεί να ζητήσει από τους γονείς του παιδιού να παρακολουθούν τα είδη των τικ που εμπλέκονται και πόσο συχνά συμβαίνουν.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη διαγνωστική δοκιμασία για το σύνδρομο Τουρέτ - αντ 'αυτού, ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης το διαγιγνώσκει αφού λάβει οικογενειακό και ιατρικό ιστορικό, εξετάσει τα συμπτώματα και πραγματοποιήσει κλινικό έλεγχο. Μερικές φορές, εξετάσεις όπως τεστ απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (MRIs), ηλεκτρονική τομογραφία (CT), ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) ή εξετάσεις αίματος μπορούν να αποκλείσουν άλλες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με το σύνδρομο.

Ακριβώς όπως η διαταραχή είναι διαφορετική για κάθε άτομο, η θεραπεία μπορεί επίσης να διαφέρει. Παρόλο που δεν υπάρχει θεραπεία, τα περισσότερα τικ δεν παρεμποδίζουν την καθημερινή ζωή. Το σύνδρομο Tourette δεν είναι ψυχική πάθηση, αλλά οι γιατροί μερικές φορές παραπέμπουν παιδιά και εφήβους σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο (αντιμετώπιση άγχους, τεχνικές χαλάρωσης).

Οι περισσότεροι άνθρωποι παρουσιάζουν μεγάλη βελτίωση στα τέλη της εφηβείας τους στην πρώιμη ενηλικίωση, αν και ορισμένοι θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν τα συμπτώματα και ως ενήλικες.

 

Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) και ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά

Το σύνδρομο Tourette μπορεί να προκαλέσει ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά, επειδή οι άνθρωποι που ζουν με αυτή τη διαταραχή μπορεί να έχουν τικ ή άλλες ανεξέλεγκτες κινήσεις και ήχους που είναι εκτός ελέγχου τους και μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία και σύγχυση στους άλλους.

Οι άνθρωποι με σύνδρομο Τουρέτ μπορεί να προσπαθούν να καταπραΰνουν τα τικ τους, αλλά αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένταση και άλλα συμπτώματα, και μπορεί να αυξήσει την ανησυχία και το στρες που αισθάνονται. Επίσης, οι άνθρωποι με σύνδρομο Tourette μπορεί να αντιδρούν σε καταστάσεις που είναι ασταθείς, όπως το στρες, η κούραση και η ένταση, με αύξηση των τικ.

Για να αντιμετωπιστεί η ανάρμοστη κοινωνική συμπεριφορά στους ανθρώπους με σύνδρομο Tourette, η εκπαίδευση του κοινού είναι σημαντική. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι επιδεικτική ή αναίτια, αλλά αποτέλεσμα μιας νευρολογικής διαταραχής. Επίσης, είναι σημαντικό να δοθεί στους ανθρώπους με σύνδρομο Tourette το κατάλληλο περιβάλλον και η υποστήριξη που χρειάζονται για να αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση τους.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) να αντιμετωπίσουν την ανησυχία και την ένταση που αισθάνονται και να αναπτύξουν την αυτοεπίγνωσή τους. Επίσης, η λογοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των δυσκολιών στην επικοινωνία, ενώ η εκπαίδευση των γονέων, των καθηγητών και των άλλων ανθρώπων που συνδέονται με τα άτομα με σύνδρομο Τουρέτ μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός κατανοητικού και υποστηρικτικού περιβάλλοντος.

Συνδρόμο Τουρέτ και άλλες διαταραχές

Μόνο ένα ποσοστό περίπου 12% των παιδιών με ΣΤ που παρακολουθούνται από ειδικούς εμφανίζουν μόνο τικ. 

Τα περισσότερα παιδιά και έφηβοι με ΣΤ είναι πιθανόν να εμφανίσουν επιπλέον:

Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κατά την οποία το παιδί εμφανίζει ιδεοληψίες (έμμονες ιδέες) και αισθάνεται την ανάγκη να κάνει κάτι επαναλαμβανόμενα (καταναγκασμούς), όπως να πλύνει πολλές φορές τα χέρια του ή να ελέγξει πολλές φορές αν η πόρτα είναι κλειδωμένη.

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας, στην οποία παρατηρείται δυσκολία συγκέντρωσης, αυξημένη κινητικότητα και παρορμητικότητα.

Μαθησιακές Διαταραχές, όπως Δυσλεξία, Δυσγραφία ή Δυσαριθμησία.

Δυσκολία στον Έλεγχο των Παρορμήσεων, με τη μορφή επιθετικής συμπεριφοράς ή αντικοινωνικών πράξεων.

Διαταραχές Ύπνου, όπως καθυστέρηση στην επέλευση του ύπνου, διακεκομμένος ύπνος, υπνοβασία και εφιάλτες.

Αυτοκαταστροφική Συμπεριφορά, η οποία παρατηρείται σε ένα μικρό μόνο ποσοστό νεαρών ατόμων με ΣΤ. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χτύπημα ή χαστούκισμα του εαυτού, ξύσιμο πληγών και δάγκωμα των χειλιών.

Iδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) είναι μια διαταραχή της ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζεται από ανεπιθύμητες, ενοχλητικές σκέψεις (ιδεοληψίες) και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (καταναγκασμοί) που είναι δύσκολο να ελεγχθούν. Αυτές οι ιδεοληψίες και οι καταναγκασμοί μπορεί να παρεμβαίνουν στις καθημερινές δραστηριότητες, τις σχέσεις και την κοινωνική λειτουργικότητα.

Οι ιδεοληψίες είναι ανεπιθύμητες, επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις, παρορμήσεις ή νοητικές εικόνες που προκαλούν σημαντικό άγχος ή αγωνία. Τα κοινά θέματα των ιδεοληψιών περιλαμβάνουν φόβους μόλυνσης, φόβο για βλάβη ή κίνδυνο και ανάγκη για συμμετρία ή τάξη.

Οι ψυχαναγκασμοί είναι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή νοητικές πράξεις που το άτομο αισθάνεται ότι οδηγείται να εκτελέσει ως απάντηση σε μια εμμονή. Συνήθεις ψυχαναγκασμοί περιλαμβάνουν το υπερβολικό καθάρισμα ή πλύσιμο των χεριών, τον επαναλαμβανόμενο έλεγχο, την καταμέτρηση και την τακτοποίηση ή οργάνωση αντικειμένων.

Παρόλο που ορισμένα άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μπορεί να αναγνωρίζουν ότι οι εμμονές και οι καταναγκασμοί τους είναι παράλογοι ή υπερβολικοί, μπορεί να αισθάνονται ανίκανοι να τις ελέγξουν. Η ΙΨΔ μπορεί να αντιμετωπιστεί με θεραπεία, φαρμακευτική αγωγή ή συνδυασμό και των δύο. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT) είναι ένα είδος ομιλητικής θεραπείας που μπορεί να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της ΙΨΔ βοηθώντας τα άτομα να μάθουν να διαχειρίζονται τις σκέψεις και τις συμπεριφορές τους. Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, ιδίως οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI), χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της ΙΨΔ.

Αντιμετώπιση- Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά με σύνδρομο Τουρέτ

Πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι είναι το σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) ή τι το προκαλεί, οπότε μπορεί να μην γνωρίζουν πώς να συμπεριφερθούν σε κάποιον που παρουσιάζει τικ. Εάν οι άνθρωποι κοιτάζουν επίμονα ή σχολιάζουν, τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να αισθάνονται αμηχανία και απογοήτευση. Αυτές οι συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν δυσάρεστες και άβολες καταστάσεις:

• Εμπλακείτε. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι όταν τα παιδιά και οι έφηβοι είναι ενθουσιασμένοι σε μια δραστηριότητα, τα τικ τους είναι πιο ήπια και λιγότερο συχνά. Ο αθλητισμός, η άσκηση ή τα χόμπι είναι εξαιρετικοί τρόποι για να εστιάσουν τα παιδιά την ψυχική και σωματική τους ενέργεια.
• Δώστε ένα χέρι βοήθειας. Η αντιμετώπιση του συνδρόμου κάνει συχνά τα παιδιά και τους εφήβους να κατανοούν περισσότερο τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, ειδικά άλλων νέων με προβλήματα. Μπορεί να χρησιμοποιούν αυτήν την ειδική ευαισθησία στον εθελοντισμό. Γνωρίζοντας ότι έχουν βοηθήσει άλλους ανθρώπους μπορεί να βοηθήσουν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και να μειώσουν οποιαδήποτε αυτοσυνείδηση σχετικά με την αίσθηση του διαφορετικού.
• Αγκαλιάστε τη δημιουργικότητα. Οι δημιουργικές δραστηριότητες όπως η γραφή, η ζωγραφική ή η ενασχόληση με τη μουσική βοηθούν την εστίαση του μυαλού σε διαφορετικά πράγματα.
• Βρείτε υποστήριξη. Μιλήστε με κάποιον ειδικό που μπορεί να σας βοηθήσει και να σας κατευθύνει.
• Πάρε τον έλεγχο. Ωθήστε τα παιδιά ή τους εφήβους να ερευνήσουν τι τους συμβαίνει, να ρωτήσουν και να αναλάβουν ενεργό ρόλο στη θεραπεία τους, αναλαμβάνοντας έτσι τον έλεγχο της ζωής τους.
• Κάθε άτομο με σύνδρομο Τουρέτ θα αντιμετωπίσει διαφορετικά τις σωματικές, συναισθηματικές και κοινωνικές του προκλήσεις. Δεν χρειάζεται να διαταραχτεί η καθημερινή ζωή, και τα παιδιά που το παρουσιάζουν μπορούν να απολαύσουν τα ίδια πράγματα με άλλα παιδιά.
• Μην επιπλήττετε τα παιδιά για τα μυοσπάσματά τους. Δεν τα προκαλούν επίτηδες και δεν μπορούν να κάνουν κάτι τα ίδια για να τα σταματήσουν.
• Μην ζητάτε από τα παιδιά να πάψουν να τα εκδηλώνουν, γιατί αυτό είναι ανέφικτο. Το μόνο που θα πετύχετε αν το κάνετε είναι να αυξήσετε τη συχνότητα εκδήλωσης της διαταραχής, καθώς τα παιδιά θα αγχωθούν περισσότερο και θα νιώσουν πάρα πολύ άβολα.
• Μην δίνετε σημασία σε αυτές τις μυϊκές συσπάσεις και φροντίστε να επικοινωνείτε με τα παιδιά που τις εκδηλώνουν ακριβώς όπως και με τα υπόλοιπα παιδιά.
• Εξηγήστε στα παιδιά τι είναι το σύνδρομο Τουρέτ και πώς τα επηρεάζει. Βοηθήστε τα να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο σώμα τους. Με αυτό τον τρόπο, δεν θα νιώθουν τόσο πολύ αμήχανα και αγχωμένα για αυτό που τους συμβαίνει.
• Φροντίστε να τα απαλλάξετε από οποιοδήποτε αίσθημα ντροπής για τα τικ τους. Μπορείτε να τους εξηγήσετε ότι τα τικ είναι όπως ο λόξιγκας. Τα περισσότερα παιδιά ξέρουν τι είναι ο λόξιγκας και μπορούν να ταυτιστούν.
• Μάθετε στα παιδιά τεχνικές χαλάρωσης. Όταν τα παιδιά που πάσχουν από σύνδρομο Τουρέτ είναι ήρεμα ή συγκεντρωμένα, τα τικ τους είναι πιο ήπια και σπάνια. Οι τεχνικές χαλάρωσης βοηθούν ιδιαίτερα όσα άτομα έχουν τικ που μπορούν να βλάψουν είτε τα ίδια είτε τους άλλους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι εν λόγω τεχνικές συμβάλλουν στη μείωση της συχνότητας και της έντασης των μυοσπασμάτων.
• Η φαρμακευτική θεραπεία εξαρτάται από τον παιδοψυχίατρo ή παιδονευρολόγο, καθώς η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Τί μπορεί να κάνει ο εκπαιδευτικός για να βοηθήσει ένα μαθητή με Tourette (Τουρέτ)

Ο εκπαιδευτικός μπορεί να εφαρμόσει τεχνικές που θα διευκολύνουν το παιδί και θα δημιουργήσουν ένα παιδαγωγικό και ευχάριστο κλίμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του.

Να θυμάται ο ίδιος ότι τα τικ συμβαίνουν ξαφνικά και χωρίς να υπάρχει πρόθεση από το παιδί. Επομένως, η ενόχληση εκ μέρους του είναι το τελευταίο που χρειάζεται το παιδί στην προσπάθειά του να διαχειριστεί τις κινήσεις ή τους ήχους αυτούς. Η κατανόηση και η υπομονή είναι τα βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο εκπαιδευτικός. Χρειάζεται δηλαδή να μάθει να αγνοεί τα τικ. Με τον τρόπο αυτό θα δώσει και το παράδειγμα στους υπόλοιπους μαθητές της τάξης.

Οφείλει να ενημερώσει όλους τους μαθητές και να τους ευαισθητοποιήσει, έτσι ώστε να αποφευχθούν κοροϊδευτικές και επιθετικές συμπεριφορές προς το παιδί. 

Καλό είναι να μπορεί το παιδί να γράφει τις εξετάσεις σου -αν το επιθυμεί- σε μια τάξη μόνο του, ώστε να μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα και να συγκεντρώνεται χωρίς να ντρέπεται.  

"Το μυστικό για να ζω χωρίς απόρριψη και χωρίς αιδώ σ’ έναν κόσμο όπου ήμουν διαφορετικός από οποιονδήποτε άλλον, ήταν να είμαι τελείως αδιάφορος γι’ αυτήν τη διαφορετικότητα. Al Capp

Συμπέρασμα

Αν το παιδί σας έχει μόλις αρχίσει να εκδηλώνει μυοσπάσματα ή είστε εκπαιδευτικός που έχει στην τάξη του/της παιδιά με τέτοιες διαταραχές, με την αξιοποίηση των παραπάνω πληροφοριών, θα είστε σίγουρος/-ή ότι δεν δημιουργείτε στα παιδιά περισσότερο άγχος από αυτό που ήδη έχουν για τα τικ τους. Έτσι, τα παιδιά θα μπορούν να εστιάσουν σε άλλες πτυχές της ζωής τους, και, τελικά, να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα το πρόβλημά τους, αφού θα είναι χαλαρά και ήρεμα

Πρωτότυπο περιεχόμενο από την συγγραφική ομάδα του Upbility. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, στο σύνολό του ή τμημάτων του, χωρίς την αναφορά στον εκδότη.