Είναι μια στιγμή που οι γονείς γνωρίζουμε πολύ καλά:

Η στιγμή που η ατμόσφαιρα στο σπίτι μας αλλάζει εντελώς. Όλα ήταν ήρεμα και καλά μέχρι που έφτιαξα το πρωινό του μικρού μου στο μπλε πιάτο.

Ξέρετε, αυτό που του άρεσε μέχρι χθες. Κάποια νύχτα, όλα όσα νομίζατε ότι γνωρίζετε για το παιδί σας ήταν λάθος

- "Θέλω το σάντουιτς μου σε τρίγωνα και όχι ορθογώνια!" ή "Θέλω το πράσινο κύπελλο όχι το κόκκινο!" ή "Μισώ αυτές τις κάλτσες !"

"Τι συνέβη στο γλυκό μου παιδί;"  αναρωτιέστε

Καθώς η ατμόσφαιρα στο σπίτι εντείνεται και φαίνεται ότι το παιδί μου συνεχίζει να είναι προκλητικό, το χάνω. Η  μόνη απάντησή μου είναι η οργή

- "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ  ΦΩΝΑΖΕΙΣ!" ουρλιάζω...

Πάντα υπάρχει κάτι που παρακινεί την αρνητική ή  προβληματική  συμπεριφορά ενός παιδιού.

Λοιπόν, τι ήταν αυτό το ξέσπασμα πάνω από το μπλε πιάτο;

Δεν ήταν μια τυχαία εμφάνιση κακής κρίσης - ήταν εσωτερικό κίνητρο από κάτι στο παιδί μου. Είτε πρόκειται για έλλειψη δεξιοτήτων στη διαχείριση των μεγάλων συναισθημάτων του, της επιθυμίας να τραβήξει την προσοχή μου ή ενός παιχνιδιού δύναμης για να διεκδικήσει την ελεύθερη βούλησή του - υπάρχει πάντα ένας λόγος πίσω από κάθε συμπεριφορά. (Ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιεί - και τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνει!) 

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι η ίδια η συμπεριφορά είναι απλά το σύμπτωμα. Η πρόκλησή μας ως γονείς είναι να καταλάβουμε τι πραγματικά συμβαίνει κάτω από αυτήν την απογοητευτική συμπεριφορά. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν το παιδί μας θα μπορούσε απλώς να πει:

"Μαμά, θα ήθελα πραγματικά την  προσοχή σου, θέλω για λίγο να σε έχω μόνο για μένα! Υπάρχει χρόνος το απόγευμα που θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό;"

Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια παράλογη προσδοκία.

Αντ 'αυτού, τα παιδιά πατούν τα κουμπιά μας  για να κερδίσουν την προσοχή μας, αν και  πολλές φορές αυτό συμβαίνει με αρνητικούς κι εκνευριστικούς τρόπους. Η αλήθεια είναι ότι, εάν ένα παιδί δεν λαμβάνει την προσοχή μας με θετικούς τρόπους, (όταν δεν χρειάζεται ικετεύσει ή να ζητήσει), θα βρει τρόπους για να λάβει την προσοχή που χρειάζεται, ακόμη και αν αυτοί είναι αρνητικοί. 

Φανταστείτε τον εαυτό σας ως ντετέκτιβ. Όταν ένα παιδί αρχίζει να ενεργεί, αναρωτηθείτε "Τι προσπαθεί αυτό το παιδί να επιτύχει μέσω των πράξεών του; "Αν είχε τις λεκτικές δεξιότητες και τη συναισθηματική επίγνωση,  τι θα προσπαθούσε να μου πει με αυτήν τη συμπεριφορά;" 

Μόλις εντοπίσουμε τη βασική αιτία του ζητήματος, μπορούμε να γίνουμε "πιο προνοητικός γονέας" και να αποτρέψουμε  την εμφάνιση εκρήξεων εν τη γενέσει.

Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι πρέπει να πραγματοποιήσετε μια σημαντική κλήση, αλλά ενώ βρίσκεστε  ήδη στο τηλέφωνο, τα παιδιά σας αποφασίζουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσετε έναν αγώνα πάλης. Ενώ εξακολουθείτε να προσπαθείτε να συμμετέχετε στην τηλεφωνική συνομιλία, δίνετε την επιλογή στα παιδιά σας το "αν δεν το σταματήσετε αυτό τώρα, θα το χάσετε όταν τελειώσω", αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Συνεχίζετε με τη μη λεκτική στάση καθώς μετακινείστε από το ένα δωμάτιο στο άλλο ψάχνοντας για ήσυχο μέρος, αλλά ο αγώνας πάλης φαίνεται να σας ακολουθεί. Είναι κουραστικό. Και μέχρι το τέλος της τηλεφωνικής κλήσης αισθάνεστε σαν να έχετε τρέξει πέντε χιλιόμετρα.

Ο στόχος πίσω από αυτόν τον αγώνα πάλης - που τυχαίνει να ξεκινά τη στιγμή που πήρατε τηλέφωνο - ήταν πιθανότατα, να αποσπάσει την προσοχή σας και να πατήσουν τα κουμπιά σας. Ήξεραν ότι έχετε παγιδευτεί στο τηλέφωνο και δεν θα μπορούσατε να παρέμβετε, οπότε ήταν η τέλεια στιγμή για να δράσουν, προσελκύοντας την προσοχή σας με αρνητικούς τρόπους.

Χρησιμοποιήστε αυτό ως μαθησιακή εμπειρία και τώρα προετοιμαστείτε για την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να πραγματοποιήσετε μια κλήση.

20 λεπτά πριν από την τηλεφωνική σας κλήση, πείτε στα παιδιά σας,

"Η μαμά πρέπει να πάρει ένα τηλέφωνο σε 20 λεπτά. Πριν το κάνω αυτό, θα ήθελα πολύ να παίξω ένα παιχνίδι μαζί σας! "

Κατά τη διάρκεια αυτών των 20 λεπτών πριν από την κλήση, δώστε στα παιδιά σας αμέριστη προσοχή. Μπορείτε να τους δώσετε υπενθυμίσεις που οδηγούν στην κλήση όπως,

"Ουάου! Μου αρέσει να παίζω παιχνίδια μαζί σας. Μόλις η μαμά τελειώσει με το τηλεφώνημα, θα ήθελα να παίξω ξανά! "

Όταν έρθει η ώρα για την κλήση, δώστε στα παιδιά σας μια επιλογή 

"Η μαμά πρέπει να πάρει τηλέφωνο τώρα. Θα θέλατε να παρακολουθήσετε κάτι στην τηλεόραση ή να παίξετε ήσυχα,  ενώ θα  μιλάω στο τηλέφωνο; "

Επίσης, δώστε τους έναν τρόπο να "σας πουν κάτι", εάν το  θεωρήσουν επείγον κατά τη διάρκεια της κλήσης. Αφήστε ένα χαρτί κοντά σας έτσι ώστε να γράφουν ή να σχεδιάζουν ό, τι θέλουν να σας πουν αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η κλήση σας. Οι πιθανότητες είναι ότι εάν γεμίσετε την κούπα της προσοχής τους νωρίτερα και εκθέσετε σαφείς προσδοκίες, τα παιδιά σας θα συμπεριφερθούν πολύ καλύτερα την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να πραγματοποιήσετε μια κλήση.

By Amy McCready, Founder of Positive Parenting Solutions

Μετάφραση / Προσαρμογή: upbility.gr